styczeń 1975 roku

Kraków. W Wydawnictwie Literackim ukazuje się drugie wydanie książki Jerzego Ficowskiego Regiony wielkiej herezji. Szkice o życiu i twórczości Brunona Schulza.

Jest to wydanie uzupełnione i skorygowane w związku z nowymi ustaleniami. W porównaniu z pierwszą edycją zmienione zostały fragmenty poświęcone narzeczeństwu Schulza z Józefiną Szelińską*, podróży Schulza do Szwecji*, okolicznościom śmierci Anny Płockier* i Marka Zwillicha*, planom wywiezienia Schulza z drohobyckiego getta. Zaktualizowane zostały obszerne fragmenty rozdziału Dzieła i ocalałe i zaginione oraz lista osób, którym Ficowski wyraża wdzięczność za podzielenie się informacjami o Schulzu.

Andrzej Szulc w recenzji drugiego wydania Regionów zwraca uwagę na to, że książka Ficowskiego po siedmiu latach od premiery wciąż pozostaje podstawowym źródłem wiedzy o Schulzu. Krytyk zauważa, że osobista fascynacja Ficowskiego twórczością Schulza sprawia, że „część interpretacyjna Regionów grzeszy niekiedy pewną jednostronnością w szermowaniu superlatywami, dostrzeganiem tylko i wyłącznie jasnych stron w twórczości Schulza”1. W ocenie recenzenta mocnym punktem książki jest natomiast „analiza podstaw wyjątkowej wprost, namacalnej realności, obrazów, tworzonych przez pisarza za pomocą niematerialnego słowa”2. Mimo niedostatku obiektywizmu, krytyk uznaje książkę Ficowskiego za wartą lektury.

Zobacz też: 26–29 sierpnia 1936*, 27 listopada 1941*, 19 listopada 1942, rok 1956*, 10 listopada 1957*, czerwiec 1967 roku, rok 1992, rok 2002. (mr)

  • 1
    Andrzej Szulc, Przypomnienie Brunona Schulza, „Literatura” 1975, nr 36, s. 15.
  • 2
    Ibidem.