(A) Lwów. W 141 numerze „Słowa Polskiego” ukazuje się artykuł Z Salonu Wiosennego. (Wystawa ogólna: grafika i rzeźba. Lewe skrzydło) Władysława Kozickiego, w którym autor między innymi omawia twórczość plastyczną Brunona Schulza.
(B) Drohobycz. Uczniowie klas I–III z Państwowego Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły wychodzą na pieszą wycieczkę z orkiestrą w stronę Hyrawki (Chyrawki). Trwają egzaminy maturalne.
(A) Według Kozickiego w rysunkach i grafikach pokazanych w salach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, wykonanych techniką cliché-verre (która zostaje objaśniona), Schulz objawia się jako poeta o żywej, zabarwionej groteską fantazji, dzięki której w sposób niebanalny i oryginalny „ilustruje z werwą i polotem swoje nienapisane poematy, w których albo w kształty satyryczno-karykaturalne ujmuje życie burżuazyjne, albo zagłębia się w tajnie seksualnego opętania, nacechowanego ropsowskim* satanizmem”. (pls)
Zobacz też: 4 maja 1930, 21 maja 1930, 22 maja 1930, 25 maja 1930, maj 1930, 4 czerwca 1930.
(B) Jeśli Bruno Schulz miał lekcje z młodszymi uczniami, zostały odwołane. Może też brać udział w wycieczce jako opiekun.
Maturę zdaje Tadeusz Wojtowicz (Wójtowicz)*. (kw)
